Sportlegur og ljúfur og hentar mörgum

Þegar maður stendur frammi fyrir því að reynsluaka nýjum Honda CRV sportjeppa hvers óskar maður helst? Björtu og fallegu veðri ásamt því að það væri æskilegt að hafa smá snjó! Allt þetta gekk upp þá daga sem ég var með þennan jeppa í reynsluakstrinum, og þegar kom að myndatökum á þriðja degi var vetrarveður eins og það gerist best, logn og bjartur himinn og smásnjór á jörðu.

Honda CR-V er nokkuð merkilegur bíll. Fyrsta kynslóðin sá dagsins ljós árið 1995, og sló þá eiginlega í gagn strax í byrjun. Þetta var bíll sem sameinaði alla helstu kosti fólksbíls í miðlungsstærð, með kosti „station-bílsins“ ásamt því að fjórhjóladrifið var til staðar. Sumir segja að Subaru hafi opnað möguleikann meðal japanskra bílaframleiðenda með fjórhjóladeifnum fólksbíl, en Honda hafi bætt um betur og búið til „smájeppa“ á svipuðum forsendum.

Fimm kynslóðir og nokkuð stöðugar framfarir

Fyrsta kynslóðin byggði á sama grunni og Honda Civic að viðbættum jeppaeiginleikum. Af hálfu Honda hefur komið fram að „CR-V“ standi fyrir „Comfortable Runabout Vehicle“ eða „þægilegur bíll til snúninga, en einnig hefur því verið haldið fram að þetta standi fyrir „Compact Recreational Vehicle“ eða „þægilegur frístundabíll“, sem hljómar eiginlega betur í mín eyru.

Kynslóðaskipti urðu 2002 þegar önnur kynslóðin kom á markað, aðeins stærri og í hugum margra „meiri jeppi“. Þriðja kynslóðin kom síðan á markað 2007 og nú var útlitinu breytt enn meira og líkar því sem það hefur verið alveg fram til dagsins í dag. Yfirbyggingin bogmyndaðri, afturhlerinn opnaðist núna upp í stað út til hliðar, og varadekkið var ekki lengur á afturhurðinni. Fjórða kynslóðin tók síðan við árið 2012 með minni háttar útlitsbreytingu að mati margra, framendinn meira teygður fram.

Eins og að prófa nýja leðurhanska

Það er langt síðan ég var síðast að keyra Honda CR-V, það var því með nokkurri eftirvæntingu sem ég tók við þessum bíl í reynsluakstur, og veðuraðstæður voru til fyrirmyndar: Vetur konungur var að banka á í fyrsta skipti af alvöru, en með stilltu og björtu veðri og smá snjóföl hér á suðvesturhorninu. Sem sagt kjöraðstæður til að prófa svona bíl.

Fyrsta upplifunin var eins og að þegar maður fær sér nýja leðurhanska! Ha! – gæti einhver spurt – hvað meinar maðurinn með þessu? Jú – bíllinn sem ég fékk til reynsluaksturs er af Executive gerðinni, hlaðinn búnaði og þægindum, sumt af því tækni sem tekur marga daga að kynnast. Líkt og leðurhanskinn aðlagast hendinni í byrjun, þá var upplifunin af þessum bíl sú sama, með hverjum kílómetranum í akstri þá náðum við betur saman, ég og bíllinn.

Nægt vélarafl og góð fjöðrun

Strax á fyrstu metrunum var ljóst að 1,5-lítra Turbo VTEC vélin sem er 193 hestöfl er að skila fínu afli fyrir þennan bíl. Sjálfskiptingin vinnur sérlega vel með vélinni á sjö hraðastigum sem kallar fram mýkt í akstri og veitir þá tilfinningu að ávallt sé nægt afl til staðar. Mjúk fjöðrun tekst vel á við hundleiðinlegar hraðahindranir sem nóg er af í Reykjavík, jafnt og holurnar á malarveginum við Hafravatnið. En rétt er að undirstrika að CR-V er ekki eins og stóru jepparnir í akstri, enda ekki gerður til mikils torfæruaksturs. Hæð undir lægsta punkt er nú um 21cm en var 16,5cm í eldri gerðinni, sem munar miklu í akstri á ógreiðfærari slóðum ásamt því að hann er 3cm lengri milli hjóla en eldri gerðin.

Ótrúlega vel búinn og mikið af tökkum

Honda CR-V er mjög vel búinn, eiginlega svo vel búinn að tveggja daga reynsluakstur dugar ekki til að kynnast öllum kostum þessa bíls. Mér datt nú í hug á tímabili að betur hefði nú kannski farið á því að sá félaga okkar sem er að skrifa hér á vefinn okkar og starfar í dagvinnu sem flugstjóri hefði frekar tekið þennan bíl til kostana þegar ég horfði á alla þá takka sem eru til staðar, á mælaborðinu og á stýrishjólinu.

Meðal búnaðar sem er í þessum bíl (Executive) má telja upp eftirfarandi:

Góður „vinnustaður“ ökumanns

Svo við snúum aftur að samlíkingunni við leðurhanskann, þá var ég alls ekki viss um það þegar ég settist undir stýri í þessum vel búna bíl hvort mér myndi líka þetta. En líkt og þegar hanskinn hitnar og leðrið mýkist, þá var það sama uppi á teningnum hvað mig varðaði. Eftir smá stund var eins og ég væri búinn að sitja þarna langa stund, allir hlutir voru innan seilingar og ekkert sem gæti verið betra. Sem sagt hinn besti „vinnustaður“.

Gírskiptistöngin situr hátt og framarlega á miðjustokknum, sem gefur möguleika á fullt af nothæfum rýmum, sem hönnuðir Honda hafa nýtt vel með því að búa mörg hagnýt geymslurými, þar sem pláss er fyrir símann og annað smálegt sem fólk hefur með sér í ökuferðum. Með því að renna loki á miðjustokknum aftur þá opnast rými þar fyrir neðan sem er með tengingum fyrir síma og önnur slík tól auk 12 V innstungu.

Gott pláss

Í heildina er gott pláss í CR-V. Rúmt er um ökumann og farþegar í framsætum, og sama á við um aftursætin. Bíllinn sem við vorum með í reynsluakstri er fimm manna en það er hægt að fá „Lifestyle“ gerðina sem sjö manna. Farangursrýmið er dágott og hefur raunar verið svo í öllum gerðum CR-V. Í dag er plássið 561 lítrar sem rúmar vel tvö golfsett eða ferðatöskur, allt eftir því hver notin eru.

Í heild er frágangur á öllu til fyrirmyndar, sætin styðja einstaklega við líkamann í akstri, og mjúk fjöðrunin ásamt góðum sætum gera aksturinn í heild þægilegan.

Mikil hátækni

Japanir taka alvarlegaa á tækninni og Honda CR-V er þar enginn eftirbátur og er hæfur til að gera það aðgengilegt fyrir alla. Það er sérstakt USB-tengi fyrir snjallsíma í neðra hólfinu í miðjustökknum, með HDMI-tengi við hliðina á henni og tveimur USB-tengjum að aftan.

Kerfið í bílnum á að geta notað Apple CarPlay til að taka á móti raddskipunum með Siri, en ekki reyndi á það hjá mér, því engan á ég síam frá Eplinu.. En það var fljótlegt að tengja símann í gegnum Bluetooth. Allir rofar og hnappar eru til staðar í stýrinu – eða á mælaborði sem auðvelt að ýta, lyfta eða snúa.

Niðurstaða

Niðurstaðan eftir þennan reynsluakstur er að þetta er bíll sem kom æ meira á óvert því lengur sem var ekið. Ég er þess næsta fullviss að mér hafi ekki tekist að kalla fram alla þá eiginleika sem þessi bíll getur veit þeim sem hann nota.

‍