Verbúðarbílarnir á Suðureyri
Það er óhætt að segja að Suðureyri við Súgandafjörð hafi tekið stakkaskiptum á örfáum dögum. Ekki einungis hefur „íbúatalan“ margfaldast síðustu vikuna heldur hefur bílaflotinn orðið gríðarlega áhugaverður. Árgerðir 1980-1991 eru hér um allan bæ og er æðislega gaman að sjá alla þessa kostagripi á götunum.
Hér er nefnilega verið að taka upp þætti er nefnast Verbúðin. Þættirnir eru átta talsins og er sögusviðið sjávarpláss vestur á fjörðum og tímabilið er 1983-1991. Vesturport framleiðir í samstarfi við RÚV.
Auðvitað getur bílablaðamaður ekki verið rólegur þegar heill floti fornbíla er á ferðinni daginn út og inn, í næsta nágrenni. Í hvert skipti sem Chevrolet El Camino fer í gang með viðeigandi vélarmúsík er maður rokinn út að glugga - hér á Suðureyri skiptir litlu hvar bíllinn er staðsettur; maður heyrir allt sem maður vill heyra.
Bíllinn með borðinu
Á laugardagsmorgni í blíðskaparveðri gekk ég ásamt góðum vinum að bílastæðinu við grunnskóla Suðureyrar. Þar eru nefnilega flestir þeirra bíla geymdir sem eru hér vegna Verbúðarinnar.
En auðvitað er þetta bíll með viðarborð allan hringinn! En erfitt að borða við það án þess að velta flekanum.
Buick Roadmaster eða Borðmaster; „Timbraður“ bíll sem er svo bara borð.
Rauði gleðigjafinn með steinbremsunum
Dag einn fyrir tæpum tveimur árum, fórum við sonur að prófa bíl. Það væri nú ekki í frásögur færandi ef ekki hefði verið um að ræða nostalgískan draumabíl; VW Bjöllu af hippakynslóðinni.
„Sjáðu mamma,“ sagði sonur minn, „við verðum að kaupa þennan bíl. Það verða bara allir svo glaðir að sjá hann. Hann er gleðigjafi!“
Þetta eru bestu rök sem ég hef nokkru sinni heyrt fyrir bílakaupum! Því miður höguðu örlögin því svo að ekki tókst að eignast þann bíl en hver veit hvað kann að gerast síðar.
Hressir og kætir þá sem hann sjá.
Nema hvað! Rautt eintak af VW Bjöllu er á meðal þeirra bíla sem koma við sögu í Verbúðinni. Árgerð og vélarstærð veit ég ekki baun um. Það er stundum í lagi. Það skemmtilega var, eins og í sögunni hér að ofan, að börnin hreinlega dá þennan bíl. Þeim finnst hann vera eins og eitthvert dót og þau langar hreinlega að klappa honum og brosa þegar þau sjá hann.
Bjallan og steinbremsurnar.
Bíllinn með rúminu aftur í
Það hefur sjaldan talist eftirsóknarvert að komast í sjúkrabíl. Þó eru þau nokkur börnin (mér er tíðrætt um börnin og skoðanir þeirra því þau eru svo sniðug!) hér á Súganda sem vilja gjarnan fá að kíkja aðeins inn í sjúkrabílinn sem nú er á staðnum.
Svona lítur hann út; Bíllinn með rúminu aftur í.
Börnin voru ekkert að pota í sjúkrabílinn frekar en aðra bíla á bílastæðinu heldur nálguðust hann af óttablandinni virðingu. Þau sem voru nógu stór, tipluðu tindilfætt upp á tröppuna undir afturhlera bílsins og gægðust inn. Með lotningu mikilli var mér boðið að koma upp á tröppuna og kíkja inn um skyggða rúðuna, raunar með því skilyrði að ég lyfti fjögurra ára vini mínum til að hann gæti líka séð.
„Sérðu Malín! Þarna er rúmið. Þarna getur fólkið sofið,“ var mér tjáð og allt var sveipað mikilli dulúð sem sagt var um gamla sjúkrabílinn með rúminu aftur í.
Niðurbrotinn Rússi á Vestfjörðum
Rússajeppar hafa verið til hér á landi í háa herrans tíð. GAZ69 var fluttur inn frá því um 1960 og UAZ 452/469 skömmu síðar. Þeir voru frekar vinsælir og er nokkuð til af þeim enn þann dag í dag. Árið 1977 hófst innflutningur á Lada Sport (víðast erlendis þekktur sem Lada Niva) og eru þeir margir til hér á landi, enda er hann enn framleiddur.
Ég heyrði í gær nokkuð skemmtilega sögu af rússajeppa á Vestfjörðum. Gott ef það var ekki einmitt UAZ 452. Það er náttúrulega ekki fallegt að skemmta sér yfir óförum annarra en það má stundum samt, ef enginn slasast o.þ.h.
Jæja, eitthvað í kringum 1982 var búin til hraðahindrun á Þingeyri. Þegar fyrsti bíllinn ók yfir splunkunýja hindrunina kom í ljós að hún var helst til of há. Það var einmitt „háfættur“ og frambyggður rússajeppi (UAZ) sem fyrstur fór...og millikassinn brotnaði! Eins og hrökkbrauð!
Nokkrir góðir að lokum
Svíarnir eiga sinn fulltrúa hér á svæðinu og er það vissulega Volvo. Einn er frá 1986, Volvo 745 og svo kann ég ekki deili á hinum tveimur úr sömu fjölskyldu.
Chevrolet Malibu frá því herrans ári 1980.
Þeir eru fleiri bílarnir sem tengjast Verbúðinni, sem og önnur tæki frá þessu skemmtilega tímabili. Tímabilinu þegar mönnum fannst til dæmis góð hugmynd að setja „borð“ utan um bíla og búa til pallbíla sem eru einhvers konar „pikkildi“ eða „palllingar“, þ.e. hvorki fullvaxnir pallbílar eins og við þekkjum þá helst né heldur fólksbílar með skúffu.
Það verður án efa gaman að sjá bílana í réttu samhengi í þáttunum Verbúðin en gert er ráð fyrir að þeir verði sýndir næsta vetur.
Suma bíla má einfaldlega skreyta ef þeir eru hvorki „timbraðir“ né með „borði“ að utan.
Myndir: Malín Brand og Ólöf Birna Jensen
Annað tengt Verbúðinni:
Aðrar umfjallanir
Sala á rafbílum í Evrópu jókst um 153% á milli ára í október í andstöðu við samdrátt í atvinnugreininni vegna kórónaveirufaraldursins...
Við vorum nýlega að segja frá því hér á vefnum að Nissan mun ekki koma með nýja navarra til Evrópu vegna lítillar sölu á pallbílum á þeim markaði...
Samkvæmt frétt á þýska bílavefnum Automobilwoche er sænski bílaframleiðandinn Volvo Cars að byrja stefnumótandi samstarf á sviði...
Vinur minn horfði út um gluggann á skrifstofunni hjá mér og sagði, „síðasta bílafíflið er ekki fætt sé ég“, hver kaupir sér svona fáránlegan bíl?“. Ég leit upp og sagði, „það er nú bara ég“...