Við fjölluðum um bílaframleiðandann Dacia á dögunum af því tilefni að fljótlega á þessu ári verða þau skemmtilegu tímamót í sögu Dacia Duster að tveggja milljónasta eintakinu verður ekið af færibandi bílaverksmiðjunnar í Mioveni í Rúmeníu frá því að framleiðsla bílsins hófst árið 2010.
Árið 1965 komst Nicolae Ceausescu til valda í Rúmeníu. Hann vildi sýna fram á efnahagslega getu sósíalíska lýðveldisins sem hann var nýbúinn að stofna. Með þetta markmið í huga hóf hann smíði bíls fyrir fólkið, kallaður DACIA.
Frá janúar 2021 varð Dacia fyrirtækið hluti af Dacia-Lada viðskiptaeiningu Renault.
Byggt á stofni flugvélaverksmiðju
Fyrsta aðstaðan á svæðinu var byggð á árunum 1942 til 1945, sem framlenging á flugvélaframleiðandanum IAR. Nýja verksmiðjan, byggð á Colibași-Pitești svæðinu samkvæmt skipun Ion Antonescum stjórnaði Rúmeníu í seinni heimsstyrjöldinni, átti að framleiða allt að 600 flugvélahreyfla á mánuði.
Breytt í bílaverksmiðju
Dacia bílafyrirtækið var stofnað árið 1966 undir nafninu Uzina de Autoturisme Pitești (UAP). Helsta Dacia verksmiðjan var vígð árið 1968, í Colibași (nú kallað Mioveni), nálægt Pitești. Dacia eignaðist verkfæri og grunnhönnun Renault 12. Hins vegar, þar til verkfærin voru tilbúin, var ákveðið að framleiða Renault 8 undir leyfi; sá bíll var þekktur sem Dacia 1100.
Frá 1968 til 1972 voru framleiddir 37.546 bílar af gerð 1100, með mjög minniháttar breytingu á framenda snemma árs 1970. Einnig var framleiddur í mjög takmörkuðu magni 1100S, með tvöföldum framljósum og öflugri vél, notaður af lögreglu og í akstursíþróttum.
Dacia 1100 var fyrsti bíll Dacia
Nicolae Ceaușescu einvaldur Rúmeníu er hér að aka fyrsta Dacia 1100 bílnum árið 1968
Dacia 1300, árgerð 1973
Fyrsta Dacia 1300 fór af færibandinu, tilbúin fyrir 23. ágúst skrúðgönguna árið 1969 og var sýnd á bílasýningum í París og Búkarest það ár. Rúmenar voru ánægðir með nútímann og áreiðanleika bílsins og biðlistar voru alltaf langir.
Árið 1970 voru til tvær útgáfur: venjulegur 1300 og 1300L (fyrir Lux); árið 1974 kom 1301 Lux Super á markað sem hafði nýjungar eins og upphitaðan afturglugga, útvarp, spegla á báðum hliðum og íburðarmeiri innréttingu. Þessi gerð var frátekin fyrir kommúnistaflokkinn.
Fljótlega fylgdu breytingar þegar útflutningsmarkaðir opnuðust. Árið 1973 var stationgerðin, 1300 Break, framleidd. Svo var 1300F (bíll án aftursæta, til að flytja vörur) og 1300S sjúkrabíll, og árið 1975 var Dacia 1302 pallbíllinn þróaður. 2.000 einingar voru framleiddar til ársins 1982.
Dacia framleiddi einnig Estafette, fullkomna útgáfa af Renault Estafette sendibílnum, í takmörkuðu magni. Snemma á níunda áratugnum var Renault 20 einnig settur saman sem Dacia 2000; vegna einkaréttar þessarar tegundarnúmera var magnið alltaf mjög takmarkað.
Á sýningunni í Búkarest árið 1979 var endurhönnuð gerð 1310-bílsins kynnt. Þessi gerð var með fjögur ljós að framan, stærri afturljós, endurhannaða stuðara og nýja innréttingu. Breytingarnar voru að miklu leyti innblásnar af stíl Renault. Eftir stutta röð af „crossover“ bílum árið 1981 (til dæmis voru ekki fleiri rétthyrnd framljós í boði fyrir 1300, þannig að síðustu gerðir notuðu fjögurra ljósa fyrirkomulag frá 1310), 1310 kom á rúmenska markaðinn síðla árs 1981, og var toppgerðin með lúxus eins og fimm gíra gírkassa, álfelgur og rafdrifnar rúður. Framleiðslu var hætt síðla árs 1982.
Árið 1982, eftir að hætt var með 1302, voru Dacia 1304 Pick-up og Drop-side módelin kynnt.
Fyrir 1984 árgerðina sýndu de luxe MS og MLS módelin smávægilegar breytingar á 1310-bílnum, með nýjum spoiler og þykkari gúmmílistum utan um grillið og framljósin.
1320 módelið kom fram árið 1991 sem Dacia 1325 Liberta (eftir byltinguna 1989 voru þemu um frelsi mjög í tísku) og var í framleiðslu til 1996.
Síðasta gerðin með fjórum ljósum var framleidd árið 1992 og öll Dacia-línan fékk nýja framendann á 1320, sem kallast CN1. Reynt var að yngja upp tegundaúrvalið: Sport var hætt vegna lítillar sölu og nýir atvinnubílar voru kynntir.
Bílarnir frá 1992 til 1994 eru forvitnilegir: Þótt augljóslega hafi verið reynt að endurnýja tegundarúrvalið, þá gekk það hægt. Þannig sást síðasta mælaborðið sem hannað var 1983 enn árið 1994, þó að nýtt mælaborð hafi sést í sumum gerðum síðan 1987.
Andlitslyftingin 1994 var þekkt innan iðnaðarins sem CN2. Endurhannaður framendi var auðkenndur með láréttri málmlínu í grillinu. Það voru ný aðalljós, nýtt grill og fram- og afturstuðarar. Að innan var nýtt mælaborð fyrir grunngerðirnar, en bílarnir í toppflokknum voru með lúxus eins og samlita stuðara, höfuðpúða að aftan, útvarp með segulbandi, hjólkoppa og CN1 mælaborðið sem er alltaf til staðar, að þessu sinni í svörtu plasti. Þessi gerð átti ekki að vera í framleiðslu mjög lengi; árið 1995 var CN3 gerðin kynnt. Nánast eini munurinn á útfærslum var grillið.
Dacia Nova og Dacia SuperNova eru með sömu yfirbyggingu
Frá því seint á árinu 1994 var lítill gaumur gefinn að endurbótum á 1310 línunni, þar sem Dacia setti á markað nýja gerð, Dacia Nova. Þetta var lítill fólksbíll eða hlaðbakur með þriggja kassa hönnun. Hönnunin var frekar gamaldags, vegna þess að þróunarvinna hafði hafist árið 1983.
Nova er 100% rúmensk hönnun, sem fór í gang eftir að allri þátttöku Frakka í Dacia lauk.
Bíllinn varð óvinsæll, einkum vegna bilana og ryðvarnarvandamála. Hins vegar, eftir endurbætur árið 1996, sást Nova oftar á rúmenskum vegum. Árið 1998 var framleidd sjö sæta gerð.
30 ára afmælisútgáfa
Árið 1998, afmælisár þriggja áratuga framleiðslu frá því fyrsta Dacia fór af færibandinu, kom ökutæki númer 2.000.000 frá verksmiðjunni; á þessu ári var síðasta endurgerð 1310. Hann var þekktur sem CN4 og fól í sér alhliða endurgerð framendans, ný hurðahandföng og endurgerðan baksýnisspegil. Stationgerðin var með stærri afturljósum.
Þrátt fyrir að þetta módel væri yfir þrjátíu ára gamalt seldist það einstaklega vel vegna byrjunarverðs upp á um 4.200 evrur og mikið framboð á hlutum. Nýjungar eins og innspýting hjálpuðu líka til við að halda módelinu tiltölulega nútímalegu.
Þann 21. júlí 2004 var síðustu bílunum af 1300 seríunni rúllað út úr Mioveni verksmiðjunni, einum mánuði fyrir 35 ára afmæli þeirra. Síðasti Dacia 1310 fólksbíllinn, númer 1.979.730, er geymdur í Dacia safninu.
Meira en 2,5 milljónir eintaka
Í meira en 34 ára framleiðslu, og yfir 2,5 milljón framleiddra eintaka, varð Dacia 1300/1310 algengasti bíllinn á rúmenskum vegum. Mikill fjöldi fólks var orðinn duglegur að sinna viðgerðum eða heimagerðum breytingum.
Ein gerð fyrir heimamenn - önnur fyrir útflutning
Samkvæmt almennri trú voru á kommúnistatímanum, í verksmiðjunni þar sem Dacias voru framleidd, tvær samsetningarlínur: önnur línan sem framleiddi Dacia sem ætluð voru til sölu í Rúmeníu og hin línan sem framleiddi sama bíl (þó úr betri hlutum, og samsett með meiri aðgát) fyrir útflutning.
Rúmenar sem bjuggu nálægt landamærunum keyptu oft sinn Dacia-bíl í nágrannalöndunum til að fá meiri gæði.
Dacia SuperNova 2000 var fyrsti bíllinn eftir kaup Renault á fyrirtækinu.
Renault kaupir Dacia
Í september 1999 varð Dacia þriðja vörumerki Renault samsteypunnar, með það fyrir augum að gera Rúmeníu að miðstöð bílaþróunar í Mið- og Austur-Evrópu, og fjárfesting var þar af leiðandi aukin. Fyrstu merki um þetta komu árið 2000, með tilkomu SuperNova, endurbættrar útgáfu af Nova með vél og skiptingu frá Renault. Toppútgáfan var með loftkælingu, rafdrifnum rúðum og geislaspilara. Salan var mjög góð, þótt úrelt hugmyndin væri sláandi. Dacia seldi 53.000 bíla árið 2002 og er með tæplega 50 prósenta markaðshlutdeild í Rúmeníu.
Svo eru þessar greinar líka ágætar og alveg náskyldar:
Aðrar umfjallanir
Gleðilegt ár lesendur góðir og þakka ykkur árið sem er nýliðið! Hér kemur það sem ykkur fannst áhugaverðast á vefnum okkar 2021!
Myndir af annarri gerðinni í mikilvægri uppbyggingu VW hafa komið fram úr skjölum sem lögð voru fyrir kínversk stjórnvöld...
Eitt besta atriði úr íslensku sjónvarpi er að margra mati „lögguatriðið“ úr áramótaskaupi sjónvarpsins árið 1984. Bar skaupið heitið „Rás 84 — frjáls og óháð“. Reyndar er þetta fyrsta skaupið sem undirrituð man eftir en það er vegna bílsins í þessu tiltekna atriði.
Það er gaman að greina frá þeirri húmorísku staðreynd að það sem flestir lásu í janúarmánuði á Bílabloggi var einmitt greinin um efnið sem Facebook hafnaði 2021. Þess vegna prófuðum við að magna færsluna með öllum „stórvarasömu“ greinunum og „voilà“: Hún flaug í gegn!