Hvað fer verst með bíla? Svarið er einfalt: Mannfólkið. Þetta var nú aulabrandari en satt er þetta engu að síður. Það getur verið agalega sárt að horfa á bíla drabbast niður og þá einkum og sér í lagi vegna hirðuleysis eigenda. Svo horfir maður á Löggulíf og „æjar og ó-ar“ yfir öllum bílunum sem verða að klessu. Samt eru bílaklessuatriðin svo frábær í þeirri góðu mynd Þráins Bertelssonar. Eltingaleikurinn er algjörlega stórkostlegur, eins og rifja má upp hér:

Olíudrifin slóð í kvikmyndunum

Já, ótal bílum er fórnað í þágu listarinnar. Kvikmyndalistarinnar. „Er þetta ekki allt tölvugert nú til dags?“ Nei, ekki alveg. Auðvitað í teiknimyndum en hendur margra kvikmyndaleikstjóra eru „ataðar“ olíu. Olíu bíla sem ekki aka lengur. Hvernig geta þessir menn sofið um nætur? Við skulum líta á tölurnar yfir fórnarfákana!

Allir þessir fögru bílar! Ónýtir…

Það fyrsta sem kom upp í hugann var hin goðsagnakennda kvikmynd Bullitt með Steve McQueen frá 1968. Man ég hversu spenntur pabbi heitinn var þegar við komum heim af vídeóleigunni, sigri hrósandi, með spóluna. „Malla, nú færðu sko að sjá alvöru bílamynd! Allt annað er bara prump í samanburði,“ sagði hann og var eins og krakki á jólum; svo spenntur að sjá á mér svipinn þegar meistarverkið byrjaði að rúlla.

„Var þetta ekki æðislegt?“ spurði hann mig, steinrunninn krakkann, sem sagði loks: „En allir þessir fallegu bílar pabbi. Þeir eru ónýtir…,“ sagði ég döpur og steindrap stemmninguna.

Hraðamet í bílfórnum: Gone in 60 Seconds

Það var nefnilega svolítið: „Gone in 40 minutes“ fyrir þá 93 bíla sem enduðu sína bíladaga í tæplega 40 mínútna löngu atriði. Lengsta bílaeltingarleik kvikmyndasögunnar, held ég að rétt sé farið með.

Henry Blight Halicki eða H.B. Halicki var aðalmaðurinn í myndinni. Ekki nóg með að hann hafi skrifað Gone in 60 Seconds, leikstýrt myndinni og farið með aðalhlutverkið í henni, heldur átti hann bílana 93 sem enduðu í stöppu. Það ætti því ekki að koma verulega á óvart að hann var af sumum kallaður „klessubílakóngurinn“ eða The Car Crash King.

En nú er undirrituð alveg komin í ruglið; samlagning, frádráttur og deiling á heima annars staðar.

Ekkert plat

Myndin kom út árið 1974 og í henni er, að því er fram kemur á ýmsum vefsíðum, ekkert plat. Enda nógu gömul til þess. Tæknibrellna var ekki þörf fyrst svona margir bílar biðu þess að fá að skemmast og fjölmargir áhættuökumenn ólmir í að fá að stökkva, klessa og allt þetta skemmtilega og stórhættulega sem fólst í starfi þeirra á árum áður. Þá var áhættuþóknunin eflaust feit og pattaraleg, enda starfsstétt í bráðri útrýmingarhættu.

Iss, þetta er ekki neitt!

Hafi einhverjum þótt 80 bílfórnir í Bullitt og 93 í Gone in 60 Seconds rosalegar staðreyndir þá skal strax tekið fram að það er nú bara ekki neitt sko!

Svo komu Fast and The Furious myndirnar

Ætli það sé ekki álíka flókið að telja bílana sem eyðilögðust í F&F og myndirnar sjálfar? Óteljandi.

Huggun harmi gegn?

Hátt í turni bílabana kvikmyndasögunnar situr myndin Transformers: Dark of the Moon og hreykir sér hátt yfir þeim 532 bílum sem sálgað var. Það er kannski hugggun harmi gegn að flestir bílanna voru „flóðabílar“ og hvort eð var á leið í pressuna því lögum samkvæmt átti að farga þeim.

Fleira bíótengt eftir sama höfund:

Bílarnir í myndinni The Birds eftir Hitchcock  
Hvaða Bond-græju myndir þú velja?
„Harry! Wir brauchen den Wagen, sofort!“ - Derrick og bílarnir ‍

Besta bílaatriði íslenskrar kvikmyndasögu  

Verbúðarbílarnir á Suðureyri

Svona eru áhættuökumenn þjálfaðir

Hvað finnst þér, lesandi góður? Smelltu hér til að skapa umræður við Facebookfærslu þessarar greinar! Og endilega láttu þér „líka“ við okkur á Facebook til að missa ekki af fréttum úr bílaheiminum.