Það er ekki bara í Andrésblöðum sem keppt er í kappakstri aftur á bak. Það hefur nefnilega líka verið gert í „hinni“ veröldinni. Þ.e. í raunveruleikanum. Allt sem gat klikkað, klikkaði í svona kappakstri en útkoman var oftar en ekki óheyrilega fyndin sýning!

Hin óviðjafnanlega CVT skipting

Nú hefur undirrituð fjallað dálítið um óhefðbundnar akstursviðureignir og það sem er á jaðri þess að mega kallast sport (næstum jaðarsport) og þá má til dæmis nefna hina stórfurðulegu hjólhýsaklessubílakeppni.

„Bíll með svona sjálfskiptingu [Variomatic] gat komist jafn hratt aftur á bak og áfram! Fyrr á árum fór fram árleg kappaksturskeppni í Hollandi þar sem ekið var afturábak! DAF var settur í sinn eigin flokk vegna þessarar sjálfskiptingar enda hefðu hinir bílarnir ekki átt séns með hefðbundinn gírkassa eða sjálfskiptingu.“

Hollendingurinn bakkandi

Rúllum aftur í tímann til svona 1987, alla leið til Hollands. Landsins sem frægt er fyrir ýmislegt fleira en túlípana og hjólreiðar. Mekka „afturábakkappaksturs“, DAF og CVT skiptinga.

Hvaða Hollendingur átti hugmyndina, liggur ekki ljóst fyrir, alla vega ekki í fljótu bragði en það sem máli skiptir er að kappaksturinn varð mjög vinsæll. Áhorfendur sem fylgdust með á staðnum eða í gegnum sjónvarp skemmtu sér konunglega en annað eins „kaos“ á keppnisbraut hafði varla sést áður!

Sem fyrr segir gat DAF með CVT skiptingu ekið á jafn hratt afturábak og áfram. Við bestu aðstæður komst hann því upp í 130 km/klst og það er eflaust spes að fara afturábak á þeim hraða og reiða sig á spegla eða það að horfa yfir öxlina á sér með tilheyrandi ávísun á hálsríg.

Þetta er óheyrilega fyndið að mati þeirrar er hér leikur á lyklaborðið hljóðlausa. Það er greinilega ekki á allra færi að bakka, eins og við vissum reyndar fyrir, og ekki skánar það þegar hraðinn er orðinn eins mikill og í svona keppni.