Martraðarkennd upplifun bílasala

Ég hafði verið bílasali í fimm ár á sömu bílasölunnni þegar þetta atvik átti sér stað. Hafði maður þá séð eitt og annað er starfinu fylgir. Eitt af því undarlegasta var lágvaxin gömul kona sem kom til okkar. Kona sem var virkilega indæl en ellihrum.

Það kom dálítið fát á mig við þessi orð hennar en ég varð við ósk hennar og sýndi gömlu konunni silfurlitan Lincoln Town Car, árgerð 2011 (sem var þá nýr). Um leið og hún sá bílinn varð hún yfir sig hrifin.

Ég bað hana um að sýna mér ökuskírteinið sitt og jú, það gerði hún og allt var eins og það átti að vera. Þannig að ég sótti bíllyklana og við fórum inn í bíl. Hún setti bílinn í gang, ók þvert yfir bílastæðið og snarstoppaði þegar hún kom auga á bílinn sinn, Town Car 2001, á bílastæðinu. Hún sagði: „Heyrðu mig! Þarna er einn silfurlitur! Getum við prófað hann?“

Mér leið hreint ekki vel með þetta. Ég bað hana að stöðva bílinn eitt andartak, fór aftur inn og ræddi við sölustjórann. Sagði honum hvað væri í gangi og hann virtist álíka undrandi og ringlaður og ég sjálfur. Hann sagði mér að best væri að við kláruðum reynsluaksturinn en ég skyldi þó gæta þess að fara ekki út fyrir hverfið eða upp á hraðbrautina.

Jæja, við yfirgáfum bílastæðið og komum að gatnamótum þar sem umferðin var þétt. Þar sem við biðum eftir græna ljósinu fór hún að spyrja mig hvort illir andar væru í bílnum. Ég hló góðlátlega og sagði: „Alls ekki, þetta er splunkunýr bíll.“

Kurteislega bað ég hana vinsamlegast að aka út í kant. Hún spurði mig af hverju hún ætti að gera það og ég sagðist mega til með að sýna henni nokkur sniðug atriði í bílnum. Hún ók út í kant og við fórum bæði út úr bílnum. Þá gerði ég mér lítið fyrir og var fljótur að planta mér í bílstjórasætið og sagði: „Jæja, nú ætla ég að sýna þér nokkur töff atriði. Sestu upp í og ég skal aka.“

Ég ók upp að bílasölunni og gekk með henni inn. Svo greindi ég sölustjóranum frá því sem gerst hafði. Hann tók undir með mér að þetta væri hið undarlegasta mál og svo fór hann og ræddi við gömlu konuna.

Hún trúði mér ekki og vildi að ég sýndi henni nýjan silfurlitan Town Car. Ég hringdi í lögregluna og útskýrði fyrir þeim að hjá mér væri stödd kona sem ég héldi að væri með alvarleg elliglöp og ætti ekkert að vera akandi.

Þeir höfðu ekki hugmynd um hvernig hún komst yfir bílinn, Town Car 2001, sem hún hafið komið akandi á. Sá bíll var skráður á fjölskyldu í bænum og hafði sú fjölskylda engin tengsl við gömlu konuna og hafði tilkynnt um stuld á bílnum.

Forsíðumynd: Unsplash.com (tengist fréttinni ekki með beinum hætti)

Fleiri mannlegar bílasögur: 

Fann falin skilaboð í notuðum bíl

Strákurinn sem safnar bílamerkjum

Gleymdi hvar hann lagði bílnum: Svo liðu 20 ár

‍Hvað finnst þér, lesandi góður? Smelltu hér til að skapa umræður við Facebookfærslu þessarar greinar! Og endilega láttu þér „líka“ við okkur á Facebook til að missa ekki af fréttum úr bílaheiminum.