Dásamlegur heimur bíla sem geta synt

• Í áratugi hafa uppfinningamenn reynt að fullkomna bíla sem geta synt. Flestir hafa sokkið sporlaust, en ekki allir…

Stundum rekumst við á skemmtilegar greinar á þessum stóru erlendu bílavefsíðum, og hér á eftir er samantekt sem þeir hjá Autocar-vefsíðunni hafa tekið saman um bíla sem kunna að synda!

Síðan þá hefur fjöldi bifreiða sem nær að fljóta verið smíðaðir, sem sumar hverjir hafa selt í nokkrum fjölda, en flestir bílarnir náður ekki að seljast.

DUKW (1942)

DUKW sem General Motors smíðaði fyrst árið 1942 og er enn vel þekktur í hlutverki sínu sem bíll til ferðamannaflutninga í stórborgum eins og London. DUKW var búinn til til að bjóða upp á landflutninga á seinni heimstyrjöldinni og var með sex hjól (öll með drifi) og byggð á herbíl GMC. Þar sem vélin framleiddi aðeins 91 hestöfl en DUKW var rúmlega sex tonn og var með 2300 kg burðargetu, en samt var haldið fram að ökutækið gæti náð 80 km hraða á landi, en bara sex hnútar (10 km) á vatni.

VW Schwimmwagen (1942)

Þekktur opinberlega sem gerð 166, var Schwimmwagen Volkswagen byggður á Kubelwagen VW, sem sjálfur var fenginn frá Bjöllunni. Þess vegna var bara 25 hestöfl á tappa frá 1131cc flatri fjögurra strokka vél fest aftan. Schwimmwagen, sem aðallega var notaður af þýska hernum í seinni heimsstyrjöldinni, er einn af þeim frægustu allra vatnabíla sem nokkru sinni hafa verið búnir til með yfir 14.000 gerðum - þó bara handfylli hafi lifað.

Amphicar 770 (1961)

Þegar seinni heimsstyrjöldin var liðin hjá var Amphicar farsælasti vatnabíll sem gerður hefur verið, að minnsta kosti í viðskiptalegum skilningi. Hleypt af stokkunum árið 1961, og Amphicar var framleiddur þar til 1965 þar sem næstum 4000 þeirra voru seldir. Aflið kom frá 1147cc Triumph Herald vél, sem gæti tekið 770-bílinn á 112 km/klst á landi og um 7 hnúta á vatni.

Einn slíkur til hér á landi

Einn svona Amphicar er hér á landi. Bíllinn kom hingað um eða eftir 1963-64. Sá sem þetta skrifar minnist þess að hafa farið í „siglingu“ á bílnum á Reykjavíkur höfn og ef rétt er munað sat Hjalti Stefánsson, oftast kenndur við Vöku, undir stýri.

VW Beetle (1972?)

Malcolm Buchanan fór með góðum árangri yfir Írlandshafið í heimabreyttu farartæki sínu, 37 mílna ferð frá Isle of Man til Cumberland og tók ferðina hann tæplega átta klukkutíma.

RMA Amphi Ranger (1985)

Fjórhjóladrifinn RMA (Rheinhauer Maschinen und Armaturenbau) Amphi Ranger var smíðaður á árunum 1985 til 1995 og kom upphaflega í þriggja dyra útgáfu með stuttu hjólhafi en var seinna í boði með fimm hurðum og lengra hjólhafi. Kraftur kom frá Ford; í fyrstu var um að ræða 2,0 lítra fjögurra strokka vél en síðar var 2,8 lítra V6 búnaður; 2,9 lítra útgáfa af sömu vél notuð. Því var haldið fram að Amphi Ranger gæti komist á um það bil 140 km/klst á vegi.

Land Rover Discovery (1990)

Þegar Land Rover hleypti af stokkunum Discovery árið 1990 vildu þeir gera það með eins miklum stæl og mögulegt er og einhver í markaðsdeildinni tók þetta greinilega aðeins of bókstaflega. Útkoman var vatna-Discovery búin til af Land Rover's Special Vehicle Operations deild sérstaklega fyrir Cowes Week, virtan snekkjuatburð sem haldinn er í ágúst á hverju ári við Isle Of Wight.

Hobbycar (1992)

Hobbycar B612, sem var hleypt af stokkunum á bílasýningunn í París 1992, var með miðlæga Peugeot díselvél og hægt var að kaupa hann sem blæjubíl eða með harðan topp, eða þar var einnig hægt að fá pallbílsútgáfu. Á landi var fjórhjóladrif á meðan á vatni var það þrýstivatn sem knúði „bílinn“ áfram, og með Citroen vökvafjörðun var hæðin stillanleg. Aðeins voru smíðuð 52 eintök af Hobbycar, aðallega vegna mikils kostnaðar, eða um 280.000 franska franka.

Lamborghini Countach (1995)

Annar heimasmíðaður og sérstakur, að þessu sinni af Mike Ryan sem hefur búið til heilan flota af ökutækjum fyrir vatn í SeaRoader fyrirtæki sínu. Þessi var byggð á Countach eftirmynd búin með Rover 4,2 lítra V8 og með alls konar ósviknum Lambo-íhlutum til að láta líta út fyrir að vera sannfærandi; mælaborðið, glerið og hjólin / dekkin voru öll ósvikin Countach-íhlutir. Bíllinn var nokkuð leikinn á vegum jafnt sem á sjó; hann birtist síðast til sölu árið 2016.

Gibbs Aquada (2003)

Einn af mest áberandi vatnabílum sem komið hafa fram er þessi bíll sem fengið hefur mikla umfjöllun í fjölmiðlum, einkum þegar hann kom á sjónarsviðið árið 2003. Því haldið fram að Gibbs Aquada geti verið yfir 160 km/klst á landi og meira en 50km/klst á vatni. Aflir er frá 175 hestafla Rover 2,5 lítra KV6 bensínvél.

Rinspeed Splash (2004)

Frank Rinderknecht stofnaði Rinspeed seint á áttunda áratugnum til að selja aukahluti og hluti til breytinga. Á tíunda áratugnum var hann að smóða hvert öfgafulla eintakið af öðru. Þessar brjáluðu sköpunarverkefni voru alltaf að fullu virk, en árið 2004 færði Rinderknecht hlutina upp í gír með afhjúpun Splash, vatnabíls sem gæti skautað yfir yfirborð vatnsins.

Splash var búinn til úr kolefniseiningum með vatnsvæng (hydrofoil) sem var nothæfur frá 20 mph en allt að 50 mph var mögulegt, og þá var bíllinn í um það bil 60 cm yfir yfirborði vatnsins. Krafturinn kom frá 140 hestafla túrbó 750cc vél sem keyrði á jarðgasi sem gaf 825 kg Splash topphraðann 200 km/klst á landi.

Dobbertin Hydrocar (2004)

Rick Dobbertin varð þekktur fyrir smíði á „hot-rod“-bílum og sérsmíði á níunda áratugnum, en um miðjan tíunda áratuginn hafði hann útskrifast til að búa til farartæki til að ferðast um heiminn bæði á landi og sjó: Dobbertin Surface Orbiter. Hann hélt síðan áfram í næsta verkefni sitt, Hydrocar, sem sést hér í land-stillingu.

Með því að nota rofa fer Hydrocar yfir í vatnsstillingu. Hydrocar er búinn 762 hestafla V8 og fjögurra þrepa sjálfskiptingu og er fær um 200 km/klst á landi og meira en 100 km/klst á vatni.

Dutton Surf (2005)

Tim Dutton varð þekktur og græddi peninga á að smíða „kit-bíla“ á áttunda og níunda áratugnum áður en hann hætti, aðeins til að snúa aftur árið 1995 með Mariner og Commander. Þetta voru vatnabílar byggðir á Ford Fiesta og Suzuki Samurai hver um sig, 2005 kom hann fram með Surf, sem notaði íhluti frá Suzuki Jimny.

Rinspeed Squba (2008)

Hvers vegna að sætta sig við bíl sem getur aðeins skautað yfir vatnið þegar þú getur smíðað einn sem mun sigla undir yfirborðinu? Squba var kynnt sem hugmuynd á bílasýningunni í Genf 2008 og var mjög endurunninn Lotus Elise sem varð til eftir að stofnandi Rinspeed, Frank Rinderknecht, horfði á James Bond myndina The Spy Who Loved Me, sem fræg var með vatnabílsútgáfu á Lotus Esprit.

Frank Rinderknecht horfði á Esprit-bílinn og ákvað að það sem heimurinn þyrfti væri 21. aldar neðansjávarbíll. Útkoman var al-rafmagns vatnabíll sem gat gert 75 km/klst á landi, 3,2 hnúta (6 km/klst) á yfirborði vatnsins og helming þess undir yfirborðinu.

Gibbs Humdinga (2012)

Tæpum áratug eftir að Aquada var fyrst sýnd, afhjúpaði Gibbs þessa miklu ævintýralegri vatnabifreið. Humdinga, sem var meira en sjö metra langur og knúinn 370 hestafla dísel V8, gæti flutt allt að níu manns á meira en 130 km/klst á landi og yfir 50 km/klst á vatni.

Gibbs Quadski (2012)

Það er enginn að halda aftur af Gibbs; hann á vatnaökutæki fyrir öll tækifæri. Í þessu tilfelli er Quadski sambland af fjórhjóli og þotuskíði. Með því að pakka 1,3 lítra vél með 140 hestöflum er því haldið fram að það geti verið um 70 km/klst á landi og vatni. Gibbs vinnur nú að útgáfu sem búin er skíðum svo hún geti rennt yfir snjó líka. (já hjólin eru þarna á myndinni – bara búið að draga þau að hálfu inn).

Watercar Panther (2013)

Watercar byrjaði árið 1999, sem persónulegt verkefni til að smíða hraðskreiðasta vatnabíl heims. Búinn með vél úr Corvettu, og sagt er að Python hafi sett met árið 2010 með um 100 km/klst á vatni, og með það í huga að búa til framleiðslubíl til sölu. Þessi bíll var Panther, hér á mynd.

Hönnun Panther var innblásin af Jeep en Watercar notar eigin stálgrind og glertrefja yfirbyggingu. Krafturinn kemur frá Honda 24 ventla 3,7 lítra VTEC V6 sem er festur að framan og ekur öllum fjórum hjólum á land - á allt að 136 km/klst.