Hvað ætti ég að eiga marga bíla?
Um nokkru síðan hringdi vinur minn einn í mig til að ræða bílamál. Hann er svona kall eins og ég, síðmiðaldra, í tveggja manna fjölskyldu, börnin flogin og barnabörnin orðin nokkur. Hann hefur til heimilisbrúks tvo bíla; nokkurra ára gamlan rafbíl og álíka gamlan jeppling.
Pælingin, sem hann vildi ræða við mig var hvorn ætti að endurnýja og uppfæra. Hann langar að skipta jepplingnum fyrir meira jeppalegan bíl og er að spá í léttbreyttan Pick Up. En hin hliðin er, að eins og hann er ánægður með rafbílinn sinn til innabæjarbrúks þá þolir konan hans hann ekki.
Ofan á klemmuna bætist svo umhverfissamviskubitið; við eigum jú helst að eiga sem fæsta bíla og sem umhverfisvænasta, ekki satt?
En þessi vinur minn er held ég engan veginn einn um að glíma við þennan vanda. Sjálfur hef ég í einhver ár notað einmitt þessa samsetningu heimilisbíla; lítinn smábíl, sem síðasta árið hefur m.a.s. verið rafbíll til almenns hvunndagsbrúks og nokkurra ára gamlan pick up til veiði- og fjallaferða, skarks í sumarbústaðnum og annars, sem krefst alvöru jeppa.
Alla vega; viðfangsefnið er: Hvað á ég að eiga marga bíla?
Einn bíll, helst lítill og sparneytinn er ódýrasti kosturinn og jafnframt sá umhverfisvænsti. En hann uppfyllir ekki þarfagreiningu mína á hvað heimilisbíllinn þarf að geta gert. Mig langar að geta komist í Þórsmörk og inn á hálendið á sumrin og á skíði á veturna og kannski í lengri ferðalög með slatta af barnabörnum og farangur; ég tala nú ekki um ef ég ætti tjaldvagn eða hjólhýsi. Þá dugar þessi umhverfisvæni bill engan veginn.
Ef ég á að láta þær langanir mínar ráða för og eiga bara einn bíl þarf ég (eða langar allavega til) að eiga jeppa. Því fylgir hins vegar, sé hann notaður í allan minn akstur, sá galli, að hann eyðir fullt af eldsneyti, sem bæði mengar og kostar mikið. Þá gæti ég jafnvel fyllst samviskubiti yfir loftslagssóðaskap mínum.
Og þá er bara ein lausn eftir; að eiga tvo bíla. Vandinn er, eins og áður sagði aukinn fastakostnaður við að eiga fleiri en einn bíl.
Ef öllum væri fúlasta alvara með að draga þurfi úr loftmengun af bílanotkun ættu stjórnvöld að mínu viti að hvetja alla til að eiga einmitt fleiri en einn bíl, ólíka bíla til að sinna ólíkum þörfum. Svona rétt eins og skiptilykill er góður til síns brúks og leysir oftast skrúfþörfina, en það er miklu betra að eiga sett af misstórum skrúflyklum. Eða; er einhver bara með einn hníf í eldhússkúffunni?
Svo eftir standa þrír valkostir: Að vera eins umhverfisvænn og ég get, kaupa rafbíl (eða a.m.k. smábíl) og sleppa því að gera ýmislegt sem mig langar; Gefa skít í allt og keyra öllum stundum alvöru jeppa eða gera út tvo bíla.
Og þá kemur aftur allur aukakostnaðurinn við að gera út tvo bíla. Þá er bara ein lausn, ef ég er ekki tilbúinn til að gefa mér afslátt af þarfagreiningunni.
Að eiga jeppa og nota hann öllum stundum til allra hluta. Gallinn er að hann notar miklu meira af eldsneyti en smábíllinn, ég tala nú ekki um ef sá er rafbíll, sem mengar mun meira og kostar mig auk þess miklu fleiri krónur árlega við eldsneytisdælurnar. Já, það er vandlifað í henni veröld.
Aðrar umfjallanir
Snilligáfa Hamiltons kom berlega í ljós í Sao Paulo um liðna helgi, skrifar Mika Häkkinen fyrrum ökumaður í Formúlu 1 en hann er einn af þeim fjölmörgu sem rýnt hafa í atvikið sem átti sér stað í kappakstrinum á sunnudaginn.
Virðing Max Verstappens fyrir andstæðingi sínum, Lewis Hamilton og keppnisliði hans, hefur minnkað mikið á þessu keppnistímabili. Það viðurkennir Max fúslega í samtali við blaðamann ESPN.
Enn og aftur er Tesluspæjarinn „okkar“ á ferðinni í námunda við verksmiðjuna í Fremont. Hann er örugglega ekkert voðalega vinsæll hjá framleiðandanum, eftir að hann svipti hulunni af breytingum á Cybertruck í síðasta mánuði. En við (og margir aðrir) kunnum sko að meta kauða!
Maður hefur oft velt því fyrir sér hvað verði um „gamla“ bíla úr Formúlu 1. Það er nokkuð ljóst að margir fara á söfn annað hvort einkasöfn eða önnur sem opin eru almenningi. En það á þó ekki við um þá alla.