Það var orðið ákaflega langt síðan ég hafði reynsluekið Hyundai, þegar ég settist upp í sprúðlandi nýjan i20. Gullfallegan sjálfskiptan smábíl, sem þrátt fyrir að vera grár og svartur að lit, var með eindæmum litríkur!

Hefur maður prófað fimmfalt dýrari bíla sem ekki skarta nándar nærri sambærilegum karakter í akstri. Þar hafið þið það lesendur góðir!

Fyrsta Hyundai-minningin

Af því að langt er síðan undirrituð hefur skrifað um bíla af gerðinni Hyundai, þá leitaði hugurinn aftur eftir fyrstu minningunni um bíl af þessari gerð. Rann þá upp fyrir mér ljós; Hyundai var sennilega sú bíltegund sem ég ók fyrst allra í lífinu. Áður en ég fékk ökuréttindi. Þetta byrjar jú allt einhvers staðar.

Hann keypti sér Hyundai Pony. Fagurrauðan. Og þegar hann var rétt búinn að aka bílnum úr umboðinu, heim til sín í Stigahlíðina rétti hann mér lyklana að bílnum: „Jæja, prófaðu nú nýja bílinn frá Suður-Kóreu,“ sagði hann stoltur.

Þetta fannst honum nú skemmtilegt! „Jú, ég leyfi það,“ sagði hann. Sem betur fer féllst hann á að aka sjálfur út fyrir helstu umferðaræðarnar og þar tók ég við. Svitinn bogaði af mér á meðan andlitið var eldrautt og náhvítt á víxl. Hef sennilega litið út eins og danski fáninn blikkandi í fína rauða bílnum hans afa. En þarna hófst þetta og minningin er skemmtileg!

Heildarábyrgð í fyrsta sinn á Íslandi

Áður en við segjum skilið við Hyundai fortíðarinnar er rétt að minnast á eitt mjög áhugavert! Snemma árs 1988 birtust í blöðunum auglýsingar þar sem kynnt var nýjung á íslenskum markaði: Hyundai Excel var fyrsti bíllinn sem seldur var með fimm ára ábyrgð.

Í dag þykir okkur kannski sjálfsagt að margra ára ábyrgð sé á nýjum ökutækjum en þannig var það alls ekki fyrir rúmlega þrjátíu árum. Einn þeirra blaðamanna sem reynsluók bílnum skrifaði í fyrirsögn greinar: „Hlífir eigendum við áhyggjum af notkun“ og vísar þar til fimm ára ábyrgðarinnar.

Snaggaralegur bílstjóri á snaggaralegum bíl

Maður er jú ungur enn, það er ekki spurning! En mér leið eins og ég væri mikill töffari þegar ég skottaðist um götur borgarinnar á svona liprum bíl sem Hyundai i20 er!

Snar í snúningum og fagur á að líta. Hið fyrra er staðreynd: Hann er lipur, með góðan beygjuradíus og ekkert er þunglamalegt við aksturinn. Hið síðarnefnda (að i20 sé fagur á að líta) er auðvitað smekksatriði og persónuleg skoðun undirritaðrar.

Rýnum í helstu staðreyndir áður en lengra er haldið:

Hvað hefur breyst?

Stutta svarið er: Nánast allt. i20 hefur stækkað, hann er orðinn virkilega sportlegur í útliti, litaúrvalið er skemmtilegt (hægt að velja á milli tíu lita) auk þess sem hægt er að fá bílinn tvílitan, þ.e. með svörtu þaki.

Vélin kemur sannarlega á óvart. Þá á ég við 1.0 vélina. Hún virkar suddalega vel. Með góðri samvinnu sjö þrepa sjálfskiptingar, sprækrar vélar, léttrar bifreiðar og káts bílstjóra er útkoman farartæki sem eyðir rétt um 5 L/100. Þegar bílstjóri er ofsalega kátur og gleymir sér aðeins verður eyðslan nær 6 L/100 en ekki komst ég yfir 6 L/100 þó gleðin væri mikil og gaman að vera til!

Snjallbíll í sérflokki

Tækni og öryggi í i20 2021 árgerðinni er kapítuli út af fyrir sig. Þegar ég, sem bílablaðamaður, notaði fyrst orðið „snjallbíll“ fyrir margt löngu síðan hefði mér ekki dottið til hugar tæknisnilld dagsins í dag.

Hyundai er með þetta og snilldin kristallast prýðilega í i20. Snjallbíll er hann og hefst nú sagan:

Það er alfarið hægt að „spegla“ (e. screen mirroring) skjá símans yfir á stóra skjáinn/skjáina og gefa svo bara skipanir hægri vinstri um flest allt er snjallgjörðum tengist.

Svo ekki sé minnst á að fá tilkynningu um það ef einhver uppivöðsluseggur og ribbaldi reynir að brjótast inn í bílinn. Þá er til dæmis gott í því ástandi sem skapast í kollinum að síminn segi manni bæði ef einhver er að eiga við bílinn og hvar hann sé!

Fleiri orð ætla ég ekki að hafa um Bluelink en mæli með hlekknum hér að ofan til frekari glöggvunar.

Ljóamyndir: Malín Brand