Sem betur fer er það nú ekki á hverjum degi sem bílum er stolið hér á landi. Það er þó ótrúlegt til þess að hugsa að bifreið var fyrst stolið á Íslandi fyrir 105 árum! Já, í júlímánuði árið 1917 gerðist það.
Kælivatn á hreyfivélina borið í höttum
Morgunblaðið greindi svo frá, þann þriðja júlí árið 1917: „Í fyrrakvöld var rænt bifreið Magnúsar Skaftfelds bifreiðarstjóra þar sem hún stóð á götu.“
Auglýsing sem birtist í blöðunum árið 1931
Magnús fór t.d. með Gullfossi árið 1920 til að kaupa bíla erlendis en meira um það síðar og aftur að fyrsta bílstuldinum!
Ferðamenn en ekki þjófar
Já, blessaðir „ferðamennirnir“ allslausir og þurftu að fórna höttunum sínum undir kælivatnið á „ferðabifreiðina“, ekki satt? Fyrst þetta voru nú bara ferðamenn en ekki þjófar, þá hlýtur ránsfengurinn að vera ferðabíll en ekki stolinn bíll.
Nei, ég segi nú bara svona! Smá kaldhæðni. En áfram heldur fréttin og ekki laust við að spennan aukist þegar greint er frá „för ferðamannanna“!
„Foringi fararinnar var Einar Þorgrímsson. Kunni hann eitthvað að stýra bifreið, en hefir þó eigi tekið ökumannspróf svo kunnugt sé,“ segir þar.
Algengt en þó refsivert!
Það hefði eflaust farið verr, ef „foringi fararinnar“ hefði ekki eitthvað kunnað að stýra bifreið. Svo ekki sé minnst á ef „ferðamennirnir“ hefðu verið hattlausir. Það gerðist nú sjaldan í þá daga en eins og grúskarar kannast við má sjá höfuðfat nánast á hverju höfði þegar ljósmyndir þess tíma eru skoðaðar vandlega.
Sem var líka eins gott!
Eins og dæmið hér að ofan sýnir þá kom höfuðfat að gagni við ýmsar aðstæður. En áfram heldur frásögnin í Morgunblaðinu:
„Þetta er í fyrsta skifti að bifreið er rænt hér á landi. Erlendis er það alltítt og eru þó lagðar þungar hegningar við því. Eigi verður um það sagt að svo stöddu hvernig fer um þetta mál, en líklegt er að sektir verði látnar nægja.“
Óhætt er að fullyrða að á þessum árum (mynd frá árinu 1924) var umferðin lítil sem engin á götum borgarinnar.
Fleiri orð voru ekki höfð um það að þessu sinni og blaðamaður virðist hafa hitt naglann á höfuðið; lítið ef nokkuð var gert í þessu máli. Í það minnsta fann undirrituð ekkert sem gaf til kynna að Einar þessi, Þorgrímsson, hafi mátt þola frekari opinbera vansæmd en þá að vera nafngreindur í Morgunblaðinu þann 3. júlí 1917. Það er oftar en ekki mikil smán í sjálfu sér og refsing líka.
Tengt efni:
Aðrar umfjallanir
Það er okkar reynsla hér á Bílablogg að ef talað er við hvaða fornbílaáhugamann sem er og þeir munu líklega vera með sinn eigin lista yfir tíu bestu fornbíla allra tíma...
Maður sem vann Mitsubishi Evo IX í bílahappdrætti var virkilega ánægður í tæpa tvo sólarhringa eftir að hann fékk bílinn. Svo tók varð allt vont: Hann eyðilagði bílinn og í kjölfarið fóru leiðindaskilaboð að berast frá ókunnugum.
Þetta er nýr Citroen e-Berlingo fjölnotabíil. Hann mun fylgja á eftir e-Berlingo sendibílnum inn í sýningarsalina í október og bjóða upp á nýja...
Í heila öld hefur fólk getað keypt sér tilbúinn mat „beint í bílinn“. Er það ekki sturluð staðreynd að langamma manns, eða jafnvel langalangamma, gæti hafa stoppað í lúgusjoppu á Ford T Model og gætt sér á löðrandi borgara? Pælið bara í því!