Manni þótti vænt um hana
Ég hef alltaf verið aðdáandi Mazda 929. Kúpubakurinn var sérlega vel heppnaður og einn flottasti japanski sportarinn á þeim tíma sem hann var kynntur. Í Japan var bíllinn seldur undir gerðarheitinu RX4. RX4 bílarnir voru með rotary vél sem gerði þá ennþá eftirsóknarverðari sem sportara. Í heimalandinu hét bíllinn Luce.
Gerðir sem komu á markað voru stallbakur, kúpubakur og skutbíll. Mazda 929 var sá söluhæsti árið 1975.
Gróft vélarhljóð sem hljómað gat eins og hálfgildings formúluhljóð – ef maður lokaði augunum og ímyndaði sér.
Enn og aftur man undirritaður eftir að slíkur bíll var einmitt keyptur sem fjölskyldubíllinn árið 1973.
Þá var Mazda 616 skipt út fyrir brúnan Mazda 929. Af þessu eintaki týndust lyklar og dróst því afhending nýja bílsins úr hömlu.
Hins vegar man ég eftir að hafa hljólað upp í Ármúla að minnsta kosti einu sinni á dag til að kíkja á gripinn og finna ryðvarnarilminn. Gott ef ég kynntist ekki köllunum á verkstæðinu – allavega fékk ég oft að setjast inn í bílinn.
Almennt var sú gerð sem hingað kom með 1800 rúmsentimetra línuvél, fjögurra gíra, 110 hestafla vél sem togaði um 137 Nm.
Bíllinn var þýður, mjúkur og hljóðlátur og aflið var ágætt minnir mig. Ég tek það fram að ég var bara barn sem sat aftur í en hlustaði því meira á fullorðna fólkið tala um bíla.
Hér má lesa um reynsluakstur á Mazda 929 Coupé frá árinu 1974. Greinin birtist þá í Lesbók Morgunblaðsins.
Aðrar umfjallanir
Það er verulega vond hugmynd að skipta um dekk meðan bíllinn er á ferð. En það fannst þeim Manuel Zoldan og Gianluca Folco þó ekki. Þvert á móti fannst þeim það nógu frábær hugmynd til að skipta þannig um dekk á skemmri tíma en nokkrum öðrum.
Volvo Cars hverfur frá dísilknúinni fortíð sinni og heldur inn í rafmagnaða framtíð, að því að fram kemur í frétt á Automotive News Europe í dag...
Fyrsti rafknúni bíll Toyota á nýja e-TNGA grunni, sem aðeins notar rafhlöður verður afhjúpaður í apríl...
Nokkuð ber á því, þegar rýnt er í gömul dagblöð, að fólk hafi hlegið að „kjánunum“ sem tóku bifreiðinni fagnandi þegar hún mætti til landsins í upphafi síðustu aldar. Frásagnir blaðanna, sem undirrituð hefur í huga, bera það með sér að ófarir ökumanna (einkum erlendis) hafi þótt skemmtiefni hið mesta.