Ekki þiggja far með þessum! - Íslensk bílalög

Íslenskir lagatextar þar sem bílar koma við sögu eiga það margir hverjir sammerkt að þar er fjallað um bílstjóra sem maður þægi aldrei far með eða… handónýtar bíldruslur sem aldrei hefðu átt að fá skoðun.

Brýtur alla gíra

Það er iðulega góð regla í þverfaglegri umfjöllun á borð við þessa að byrja einfaldlega á byrjuninni. Hvar eigum við að byrja? Jú, á Gamla Nóa.

Gírkassa sem auðvelt er að telja hina mestu hrákasmíði því hinn frómi maður braut í honum alla gíra:

Ekki skánar það þegar rýnt er í þýðingu hins upprunalega lagatexta eftir Carl Michael Bellman (íslensk þýðing: Eiríkur Björnsson). Hinn mikli kassabílafantur er nefnilega forfallinn drykkjumaður og ætti slíkur maður aldrei að stýra nokkru farartæki; enda ófær um að stýra samkvæmt textanum.

Ford ´57 kemur þér í partý

Í augum og eyrum sumra okkar fara partý og akstur bifreiða álíka vel saman og olía og vatn. Sumsé ekki.

Hefði hann (sögumaður) ekki verið á þessum Ford ´57, heldur t.d. rafmagnshlaupahjóli, þá hefði hann aldrei átt möguleika á að bjóða þessum „pæks“ far. Samkvæmt óáreiðanlegum heimildum greinarhöfundar merkir „pæks“ einfaldlega pæjur eða gellur.

Svona er fyrsta erindið:

Ljósabekkir og ljósmyndir

Tvennt sem nánast heyrir fortíðinni til: Ljósabekkir og ljósmyndir. Um hvort tveggja er fjallað í lagi Bítlavinafélagsins Þrisvar í viku. Jón Ólafsson samdi lagið sem veitir innsýn í líf ungs manns með eilífðarbylgjur í hárinu. Auðbjörn hinn tvítugi var æði skipulagður og vanafastur; forgangsröðin var á hreinu og eflaust hægt að stilla einhverjar klukkur og jafnvel úr, eftir daglegri rútínu mannsins sem textinn fjallar um.

Þetta með myndina er lykilatriði:

Á fimmta degi, þ.e. föstudegi, bónaði hann hvíta sportarann og þá var nú góðri vinnuviku lokið.

Ef allar stelpurnar gæfu nú skít í sólbekkjahetjuna okkar þá er það huggun harmi gegn að geta laumað hendinni í vasann og dregið upp ljósmynd af þeim sem aldrei hallmælir manni: Bílnum!

Brotnar legur hvað?

Hvað eru brotnar legur á milli vina? Í það minnsta er þessi byrjun á lagatexta virkilega athyglisverð og eftirminnileg því textinn er tiltölulega einfaldur:

Þetta er lagið Bíllinn minn og ég með Skriðjöklum.

Það breytir ekki þeirri staðreynd að gangverkið er jú í „molum“ og allra síst skánar ástandið við þetta.

Það er líka alveg satt og rétt sem segir í textanum að „enginn getur skilið hvað ég elska þig mikið“.

Við lestur á texta næstu erinda er ekki um að villast að ökumaðurinn breytir gegn betri vitund með því að aka bílnum í því ástandi sem hann (bíllinn) er.

Þegar allar stelpur þáðu far með ókunnugum

Brrrr… Þessi millifyrirsögn verður til þess að manni rennur hreinlega kalt vatn (þó ekki frostlögur) á milli skinns og hörunds. Ekki þiggja far með ókunnugum! Og ekki hoppa upp í bíla!

Eitt jákvætt í lokin þótt óheppilegt sé

Undirritaðri finnst hún hafa verið ferlega kaldhæðin í þessari umfjöllun. Það er rétt, enda um grín að ræða á góðum degi.

Lagið Þrjú hjól undir bílnum var hvorki samið um þríhjólabílinn Reliant Robin né Bond Bug, ef einhver kannast við þær tríólógísku hamfarir.

Sjálf hef ég nú reynt það og gleymi seint þótt ekkert hroðalegt hafi beðið hnekki - annað en sjálfstraustið! Þannig var að ég ók upp í Mosfellsbæ árið 1998 á mínum skjannahvíta og nýbónaða Fiat Uno ´87.

Brosið hvarf af andlitinu á mér við Lágafellskirkju þegar mikið „búmp“ heyrðist og skyndilega varð mikil vinstri slagsíða á okkur Uno, með tilheyrandi sargi og andstyggðarhljóðum.

Ef þið, lesendur góðir, þekkið betur til lagatextanna og jafnvel tilurð þeirra eða sögu, þá megið þið endilega senda mér tölvupóst á malin@bilablogg.is

Hafðir þú gaman af þessari grein? Þá gætir þú haft áhuga á:

Sannleikurinn um Bjössa á mjólkurbílnum

Hvað finnst þér, lesandi góður? Smelltu hér til að skapa umræður við Facebookfærslu þessarar greinar! Og endilega láttu þér „líka“ við okkur á Facebook til að missa ekki af fréttum úr bílaheiminum.